Devlet Çalışanları Emeklilik Sistemlerinden Çıkabilir mi?
İçerik
Devlet çalışanları emeklilik sistemlerinden çıkamazlar. Zorunlu katılım, hükümet emeklilik kurulumlarının temel ilkesidir. Ve çoğu hükümet çalışanı bununla iyi durumda.
Devlet Çalışanları Otomatik Olarak Kayıt Ediliyor
Bir kişi devlet kurumlarıyla iş yaptığında, o kişi otomatik olarak işverenin emeklilik sistemine kaydedilir. Örneğin, federal kurumlardaki çalışanlar Federal Çalışan Emeklilik Sistemine veya FERS'a katkıda bulunur. Eyalet ve yerel yargı sistemleri benzer sistemlere sahiptir. Bu sistemler ülke çapında farklılık gösterse de, çalışanların nasıl katkıda bulunduğu, yıllık gelirlerin nasıl finanse edildiği, yıllık gelir ödemelerinin nasıl hesaplandığı ve emeklilik uygunluğunun nasıl belirlendiği konusunda büyük ölçüde benzerdir.
Bir işverenin, doğrudan çalışanın maaşından para alan bir emeklilik planına katılmasını zorunlu kıldığı görünse de, bunu yapmak, devamlılık içinde işlevsel kalacak güçlü bir emeklilik sistemi için gereklidir. Çalışanların katkıda bulunduğu para iki ana amaç için kullanılır: emeklilere gelecekteki ödemelere yatırım yapmak ve şimdi emeklilere gerçekte ödeme yapmak. Herkes katılmadıkça, para için bu iki kullanım yeterli fon yetersizliği nedeniyle gerçekleştirilemeyebilir.
Bazıları bu düzenlemeye bakar ve Peter'ı Paul'e ödemek için soymakla ilgili söze benzetir. Bir dereceye kadar, hakları. Bugünün çalışanları en azından kısmen mevcut emeklilere yıllık gelir ödemelerini finanse ediyorlar, ancak saati ileriye doğru döndürdüğünüzde, bugünün çalışanları yarının emeklileri oluyor ve yeni nesil çalışanlar kısmen emeklilerin gelirlerini finanse ediyor. Çalışanlar, bilge yatırımlar ve rezerv fonlar olduğu sürece, bu hükümet emeklilik sistemleri zamanla devam eder.
İşçilerin Katkıda Bulunmadığı Tek Durum
Mevcut işçilerin katkıda bulunmadıkları tek zaman emeklilik sisteminden gelir getirecek işe geri dönen emekliler oldukları zamandır. Bir emekli için, o kişi zaten yıllık gelir ödemeleri alırken emeklilik sistemine katkıda bulunmak pek mantıklı değildir. Bazı emeklilik sistemleri, işverenlerin işe geri dönüş emeklilerinin organizasyonel pozisyonu katkıda bulunmadığı ve bu nedenle katkıda bulunanların sayısını azalttığı için işveren kurumlardan ücret almaktadır. Ücret, emeklilik sistemi üzerindeki olumsuz etkinin dengelenmesine yardımcı olur.
Başka bir emeklilik sisteminden emekli olmuş ancak farklı bir kuruluşa bağlı bir kuruluş için çalışanlar işveren sistemine katkıda bulunmalıdır. İşe geri dönen bir emekli, yıllık gelire hak kazanabilmek için gerekli hizmet yıllarına ulaşmadan önce katkıları geri çekecek olsa da, emeklilik sisteminin hangilerinin bir yıllık gelir elde edip edemeyeceğini bilmemesi için tüm çalışanlar katkıda bulunmalıdır. .
Çoğu zaman, hükümet çalışanları emeklilik sistemlerine zorunlu katılımı önemsemezler. Bu sistemler emeklilik planlamasını özel sektör çalışanlarının yapması gerekenden daha kolay hale getirmektedir. Emekli memurların çoğu için, emeklilik sistemi gelirleri aylık gelirlerinin büyük bir kısmını oluşturmaktadır. Bunu Sosyal Güvenlik ile birleştirdiğinizde, kişisel tasarrufların emekli bir kişinin yaşam tarzını destekleme stratejisinin çoğunu oluşturması gerekmez. Devlet çalışanları hâlâ kendi başlarına tasarruf etmek zorundadır, ancak yuva yumurtalarını olumsuz yönde etkileyen yatırım risklerine karşı duyarlı değildirler. Çoğu için, üç ayaklı hükümet emeklilik dışkısının dengelenmesi oldukça kolaydır.
